Η τρίτη περιοχή είναι η Δυτική χερσόνησος του νησιού που περιλαμβάνει και το Απολιθωμένο δάσος στο Σίγρι. Εδώ συναντώνται τα σπάνια για τον Ευρωπαϊκό χώρο πουλιά, όπως: ο Τουρκοτσοπανάκος Sitta krueperi, το Σμυρνοτσίχλονο Emberiza cineracea, ο Μουστακοτσιροβάκος Sylvia rueppelli κ.ά. Το Απολιθωμένο δάσος βρίσκεται στο Βορειοδυτικό άκρο του νησιού, κοντά στο χωριό Σίγρι.
Πρόκειται για μια γυμνή, άδενδρη περιοχή, μέσα στην οποία διακρίνονται διάσπαρτοι απολιθωμένοι κορμοί ή τμήματα κορμών, από ένα δάσος που υπήρχε εκεί πριν από εκατομμύρια χρόνια. Τα απολιθωμένα είδη φυτών που βρίσκονται εδώ ανήκουν στην χλωρίδα του Καινοφυτικού αιώνα (αντίστοιχο του Καινοζωικού) και είναι διάφορα είδη Γυμνόσπερμων και Αγγειόσπερμων. Έχουν μέχρι στιγμής προσδιοριστεί περισσότερα από σαράντα είδη. Ορισμένα από τα απολιθωμένα είδη είναι φυτά που προτιμούν ήπιες θερμοκρασίες, και από φυτογεωγραφικής πλευράς είναι υποτροπικά, με συγγενή γένη στα δάση της νοτιοανατολικής Ασίας, όπως π.χ. μεγάλος αριθμός ειδών της οικογένειας Lauraceae (Laurus, Cinnamomum κ.λ.π.) Μια άλλη ομάδα είναι φυτά που προτιμούν ηπειρωτικό κλίμα και ανήκουν στα γένη Alnus, Carpinus, Populus, Quercus, Pinus, Sequoia κ.λ.π.
Από τη μελέτη πολλών δειγμάτων φαίνεται ότι οι περισσότεροι κορμοί ανήκουν σε κωνοφόρα της οικογένειας Taxodiaceae και κατά πάσα πιθανότητα στο γένος Sequoia.
Εκτός βέβαια από τα χερσαία οικοσυστήματα, σημαντικά είναι και τα θαλάσσια όπως το θαλάσσιο τμήμα που περιβάλλει την βραχονησίδα Νησιώπη, με τους δεκάδες απολιθωμένους κορμούς δένδρων, κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
