Τον Ιούλιο του 1935 ανασκαφές που έγινε σε αγροτική περιοχή του Σκοπέλου Γέρας έφεραν στο φως ερείπια μοναστηριού, το οποίο είχε χτίσει ο αγ. Γρηγόριος επίσκοπος Άσσου, καθώς και τον τάφο με τα οστά του. Η περιοχή γύρω απ’ τους πρόποδες του όρους Μπριγιανιού (Πρίαντος), που ορθώνεται προς τις ακτές των νοτίων παραλίων (Τάρτι, Τσίλια, Φαρά κ.α.) εμφανίζει διαχρονική την ανθρώπινη παρουσία, καθώς υπάρχουν διάσπαρτα άφθονα κεραμικά ευρήματα απ’ τη ρωμαϊκή και βυζαντινή εποχή.
Σύμφωνα με την παράδοση τον άγιο Γρηγόριο τιμούσαν ακόμη και οι Τούρκοι κατά την Τουρκοκρατία στην κατοχή των οποίων ήταν τα ελαιοκτήματα της περιοχής ως το 1922. Γνωρίζοντας κατά προσέγγιση τη θέση όπου βρισκόταν ο τάφος του αγίου άναβαν καντήλα αποκαλώντας τον άγιο ως «σιτζάκ μπαμπά» (θερμουργό πατέρα). Ο άγιος Γρηγόριος έζησε τον 12ο αι., καταγόταν απ’ το χωριό Ακόρνη της Γέρας (σημερινή αγροτική θέση Καρκούτα) και σε ηλικία 14 ετών έφυγε στην Πόλη για σπουδές, απ’ όπου ακολούθησε το μοναχικό βίο και εν συνεχεία εξελίχθηκε σε επίσκοπος Άσσου. Στο τέλος της ζωής του παραιτήθηκε απ’ την αρχιερατεία και επανήλθε σε ηλικία 50 ετών στη Γέρα ζώντας ασκητικά σε μια σπηλιά μαζί με το σύντροφό του Λεόντιο, στο όρος Πρίαντος. Κατόπιν ίδρυσε ναό προς τιμή της Θεοτόκου, ο οποίος απετέλεσε το καθολικού του μοναστηριού, το οποίο ο ίδιος δημιούργησε σε «τόπο δύσβατον και αλσώδη και άγριον το λεγόμενον Μικρόν Λευκοπέδι», όπου και πέθανε σε ηλικία 62 ετών. Στο εκκλησάκι υπάρχει αρχαίο μέλος με βούκρανα, γιρλάντες και ρόδακες, ίσως και βωμός, ενώ μέσα υπάρχει δεξαμενή νερού με σκαλοπάτι, που πιθανό να ήταν λουτρό αρχαίου κτιρίου στο οποίο ανήκε, εκτός απ’ το υπέρθυρο, και το δωρικό κιονόκρανο σε δεύτερη χρήση στο βυζαντινό ναό που ανέσκαψε δίπλα ο μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος το 1935.
Η Μονή του Αγ. Γρηγορίου αναφέρεται σε ίδιο πατριαρχικό γράμμα του 1246 μαζί με τη Μονή των Αρίστων στη χωροεπισκοπή της Γέρας.Δίπλα στη σκεπασμένη με πλατάνια έκταση στέκεται ο βυζαντινός ναός, μέσα στον οποίο βρέθηκαν τα οστά του αγίου μέσα σε τάφο. Ο ναός είναι τρίκογχος και πιθανώς έφερε τρούλο που στηριζόταν σε δύο πεσσούς του βήματος και δύο κίονες. Υπάρχουν αρκετά μαρμάρινα μέλη, όπως κιονόκρανα, θωράκια, πεσσοί κ.α.. Τα δε λείψανα του αγίου Γρηγορίου μεταφέρθηκαν και φυλάσσονται στον Ι.Ν. αγίου Γεωργίου Σκοπέλου.
Πρόκειται για πανέμορφο τοπίο, γεμάτο ιστορικά χνάρια και ερωτήματα.