Ο ναός της Θεοτόκου οικοδομήθηκε το 1836 και αντικατέστησε παλαιότερο, διότι δεν επαρκούσε πλέον στην κάλυψη των λατρευτικών αναγκών της κοινότητος.
Παρουσιάζει τη συνήθη μορφή της τρίκλιτης λεσβιακής βασιλικής.
Ο νάρθηκας καταλαμβάνει τη δυτική πλευρά του οικοδομήματος, χωρίς να προεκτείνεται στη βόρεια και τη νότια πλευρά του.Τα τρία κλίτη χωρίζονται από δυο σειρές έξι κιόνων, η οροφή του κεντρικού κλίτους είναι θολωτή, ενώ των πλαγίων σχηματίζεται από σταυροθόλια.
Στα τόξα πάνω απ’ τους κίονες εικονίζονται οι απόστολοι σε στηθάρια, ενώ πάνω από την κεντρική αψίδα έχει φιλοτεχνηθεί ο Χριστός ως παντοκράτωρ. Ο γυναικωνίτης παρουσιάζει την αρχιτεκτονική ιδιαιτερότητα ότι φέρει κίονα στο κεντρικό σημείο του εξώστη. Ο διάκοσμος του ναού αποτελεί έργο του 1925 και φέρει τη σφραγίδα του Π. Περγαμηνέλλη.
Στο ναό φυλάσσονται αξιόλογες φορητές εικόνες, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει εκείνη της Παναγίας «Ρόδον το Αμάραντον». Εικονίζεται η Θεοτόκος ως στεφηφόρος βασίλισσα κρατώντας το Χριστό σαν αυτοκράτορα ενδεδυμένο. Φέρει την επιγραφή «δι’ εξόδων και συνδρομής του ευλογημένου ρουφετίου των βακάλιδων Μεστεγνών 1854 Ιουλίου 17. Χειρ Μάριου εκ Τζεσιμέ». Άξια λόγου είναι και η εικόνα της μεταστάσεως της Θεοτόκου με την αγ. Τριάδα να στεφανώνει την Παναγία.