Το Καγιάνι, κοινότητα λίγα χιλιόμετρα έξω απ’ την πόλη της Μυτιλήνης, είναι χτισμένο πάνω στην ανατολική πλαγιά της οροσειράς της Αμαλής. Από μεγάλη απόσταση αντικρύζοντας το βλέμμα θα σταθεί στην εκκλησιά του οικισμού, ένα κομψοτέχνημα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής με τον χαρακτηριστικό ασημογκρί τρούλο. Είναι αφιερωμένη στους Ταξιάρχες και από το 1936 έχει παραχωρήσει το όνομα «Ταξιάρχες» και στον οικισμό.
Σύμφωνα με διηγήσεις ο ναός έλαβε υπόσταση κατόπιν θαυματουργικής επέμβασης του αρχαγγέλου Μιχαήλ, ενώ τη σημερινή του μορφή απέκτησε το 1903 με την ανοικοδόμηση αυτού από τον Αργύριο Αδαλή με υλικά που μεταφέρονταν από τα απέναντι μικρασιατικά παράλια. Ο ρυθμός είναι βυζαντινός σταυροειδής με τρούλο με παραλλαγές γοτθικού ρυθμού. Διαθέτει γυναικωνίτη υπεράνω του νάρθηκος, ενώ η στέγη στηρίζεται σε κτιστούς πεσσούς οι οποίοι καταλήγουν σε τετράγωνα κιονόκρανα με ωραίους γύψινους διακόσμους.
Στο ναό φυλάσσονται παλαιότατες εικόνες, πολλές εκ των οποίων είναι αχρονολόγητες, αλλά ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει για την τοιχογραφία η οποία αποτελεί την εφέστιο εικόνα και αναπαριστά τον αρχιστράτηγο Μιχαήλ με ρομφαία και ειλητάριο. Η εικόνα του Ταξιάρχη αποτελούσε τοιχογραφία του πρώτου ναού η οποία βρισκόταν στο νότιο τοίχο του. Φιλοτεχνήθηκε κατά πάσαν πιθανότητα όταν ανεγέρθηκε ο πρώτος ναός κι όταν κατασκευάσθηκε ο δεύτερος ναός συμπεριελήφθη σε αυτόν αποτελώντας το κεντρικό προσκυνητάρι του. Έχει δε υποστεί πολλές επιζωγραφίσεις στην προσπάθεια να καλυφθούν οι φθορές του χρόνου.
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο προερχόμενο από τον παλαιό ναό αποτελεί έργο των αρχών του 18ου αιώνος, είναι διάτρητο σε πολλά σημεία με εικόνες του παλαιού ναού να κοσμούν το δωδεκάορτο. Σημειωτέον ότι με την ανοικοδόμηση του δευτέρου ναού έγιναν προσθήκες για την επιμήκυνση και την ανύψωση αυτού, για να προσαρμοστεί στον υπάρχοντα. Της αυτής τεχνοτροπίας αποτελούν ο αρχιερατικός θρόνος και ο άμβωνας. Στο ναό φυλάσσονται πλήθος από παλιές ολόσωμες και φορητές εικόνες, άξια λόγου κειμήλια και ιερά σκεύη. Άξια αναφοράς είναι μια παλιά εικόνα του αγ. Θεοδώρου του Βυζαντίου, η οποία φιλοτεχνήθηκε το 1800, λίγα μόλις χρόνια απ’ το μαρτύριο του αγίου και τον απεικονίζει μαζί με τον άγ. μάρτυρα Τρύφωνα.
Το κωδωνοστάσιο που κοσμεί τον περίβολο είναι έργο του 1908 από τον πρακτικό αρχιτέκτονα Δημήτριο Ζέρβα και κατασκευάστηκε με οικοδομικά υλικά απ’ τη Μικρά Ασία.
Ο Ι.Ν. Ταξιαρχών Καγιανίου αποτελεί προσκυνηματικό ναό που προσελκύει πλήθος κόσμου για να τιμήσουν τη χάρη των αγίων αγγέλων και να θαυμάζουν τη μεγαλειώδη θέα που απλώνεται μπροστά του αντικρύζοντας τη θάλασσα και την παλιά μικρασιατική Ελλάδα.