Στην περιοχή της Μονής Λειμώνος, κατά μήκος της επαρχιακής οδού Καλλονής – Σιγρίου εμφανίζονται επιβλητικές μορφές βράχων, τις οποίες η δράση του νερού, σε συνεργασία με την αιολική διάβρωση και τις θερμοκρασιακές μεταβολές, σμίλευσε σε μορφές κεριού.
Πρόκειται για μορφές διάβρωσης ηφαιστειακών πετρωμάτων. Τα πετρώματα που περιέβαλλαν τους κατακόρυφους αυτούς βράχους διαβρώθηκαν, ενώ αυτοί ως ανθεκτικότεροι στη διάβρωση αποκαλύφθηκαν σιγά σιγά και ξεπροβάλλουν σήμερα επιβλητικά.
Τα «Κεριά» αποτελούν ένα εντυπωσιακό δημιούργημα, το οποίο η φύση εξελίσσει ασταμάτητα εδώ και εκατομμύρια χρόνια, όπως και τη «Λαμπάδα», ο βράχος που ορθώνεται αμέσως μετά. Το πέρασμα του χρόνου σε συνεργασία με τις διεργασίες της αποσάθρωσης και διάβρωσης άφησαν στη λεσβιακή φύση τόσο εντυπωσιακές όσο και παράξενες δομές, κατάλοιπα της έντονης ηφαιστειακής δράσης που επικρατούσε πριν από 21,5 – 16,5 εκατομμύρια χρόνια στη Λέσβο.