Σε μικρή απόσταση βόρεια του οικισμού της Άντισσας βρίσκεται το σπήλαιο Σπήλιος της Άντισσας, το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Ελληνική μυθολογία, καθώς αποτελούσε τόπο λατρείας του Ορφέα κατά την αρχαιότητα.
Το σπήλαιο είναι διανοιγμένο σε ένα λόφο που δομείται από ασβεστολιθικά πετρώματα ηλικίας περίπου 298-251 εκατομμυρίων χρόνων. Tο ασβεστολιθικό ύψωμα αναδύεται ανάμεσα στα νεότερα ηφαιστειακά πετρώματα που το περιβάλουν και φανερώνει την ιδιαίτερα έντονη τεκτονική δραστηριότητα της περιοχής.
Οι παράγοντες που συνέβαλαν στη δημιουργία του σπηλαίου είναι η τεκτονική δράση και η καρστική διάβρωση. Το καρστικό έγκοιλο δημιουργείται από την κίνηση νερού μέσα στη ζώνη τεκτονισμού μεγάλου τεκτονικού ρήγματος στον ασβεστολιθικό βράχο.
Η είσοδος του σπηλαίου, που έχει άνοιγμα 10 μέτρων πλάτους και 12 μέτρων ύψους, ονομάζεται «Χάος», από τους ντόπιους, και είναι εύκολα αναγνωρίσιμο και ορατό από τον οδικό άξονα Καλλονής – Σιγρίου.
Στο εσωτερικό του παρατηρούνται προϊστορικά ίχνη ανθρώπινης παρουσίας, καθώς και δύο κατασκευές αργολιθοδομής.
Κατά την Ελληνική μυθολογία το κεφάλι του Ορφέα, εκβράστηκε στις ακτές της βόρειας Λέσβου και μεταφέρθηκε από τους κατοίκους μέσα στο σπήλαιο, όπου λειτούργησε ιερό, το οποίο συνέχισε να χρησμοδοτεί κάνοντας έτσι το μαντείο του Ορφέα πασίγνωστο στον αρχαίο κόσμο.