Κατά μήκος της επαρχιακής οδού Πελόπης – Υψηλομέτωπου, βρίσκονται οι εντυπωσιακές στηλοειδείς λάβες Πελόπης, που μοιάζουν με φυσικές κολόνες, τοποθετημένες η μια δίπλα στην άλλη.
Η δημιουργία τους συνδέεται με την ηφαιστειακή δραστηριότητα που εκδηλώθηκε στην περιοχή, πριν από 21,5-16,5 εκατομμύρια χρόνια και πιο συγκεκριμένα με το ηφαίστειο του Λεπέτυμνου, το μεγαλύτερο ηφαιστειακό κέντρο της Λέσβου.
Η εντυπωσιακή γεωλογική δομή οφείλεται στην γρήγορη ψύξη ενός ρεύματος λάβας, δακιτικής σύστασης, που ανάβλυσε από τον ηφαιστειακό δόμο του Προφήτη Ηλία.
Καθώς το ρευστό υλικό ανέβαινε με χαμηλή ταχύτητα προς την επιφάνεια της γης, ψύχθηκε απότομα στο εσωτερικό του ηφαιστείου, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν συστήματα πολλαπλών παράλληλων ρωγμώσεων σε όλο τον όγκο του. Κατά μήκος των ρωγμών αυτών, τα πετρώματα διαχωρίστηκαν και σχημάτισαν εντυπωσιακά πενταγωνικά ή εξαγωνικά πρίσματα, που εμφανίζονται σήμερα και χαρακτηρίζουν το τοπίο της περιοχής.