Καμιά γραπτή μαρτυρία, ούτε από μαρτυρολόγια των πρώτων χριστιανικών χρόνων, ούτε από άλλες πηγές, δεν μπορούμε να αντλήσουμε στοιχεία για την ύπαρξη χριστιανών στη Λέσβο κατά τους τρεις πρώτους αιώνες.Φως στη χαμένη αυτή περίοδο έριξε η ανακάλυψη της κατακόμβης – μαρτυρίου, η οποία βρίσκεται στο ύψωμα του Μακρύ Γιαλού, επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου σε χωμάτινη πάροδο πάνω απ’ το Ναυτικό όμιλο Μυτιλήνης. Εκεί μέσα στον περιφραγμένο αυλόγυρο κατοικίας βρίσκεται το παλαιοχριστιανικό μαρτύριο που χρονολογείται στο τέλος του 3ου αι. μ.Χ..
Ο υπόγειος νεκρικός θάλαμος έχει σταυρικό σχήμα με κόγχες και πλευρές, όπου τοποθετούνταν σαρκοφάγοι. Χρησιμοποιήθηκε στα χρόνια των διωγμών για τον ενταφιασμό των μαρτύρων χριστιανών. Ωστόσο, ο μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος Β’ διατύπωσε την άποψη πως ο υπόγειος θάλαμος δεν είναι μαρτύριο, αλλά πρόκειται για οικογενειακό μαυσωλείο, καθώς κατά την άποψή του τα μαρτύρια βρίσκοντας κοντά σε ναούς.
Στο χώρο του μαρτυρίου τελείται πανηγυρικός εσπερινός την εβδομάδα προς τιμή των μαρτύρων στα πλαίσια των εορτασμών των Λεσβίων Αγίων. Το μνημείο έχει ανακηρυχθεί διατηρητέο.
